నా టెంత్ క్లాస్ అయ్యాక బోలెడు వేసవి శెలవలు వచ్చాయి. అప్పుడు ఇంట్లో ఉన్న చందమామలు, బాలరంజని, మాయదారి ముసలమ్మ మొదలైన చిన్న చిన్న పెద్ద కథల పుస్తకలన్నీ చదివేశాను. మా నాన్నగారు అప్పుడు నాకు "మాయమయి " అని ఒక పుస్తకం ఇచ్చారు. అది 10 భాగాలు. మొదటి రెండు భాగాలు వీరేంద్ర సింహుడు (తేజసింహుడు, దేవీసింహుడు అనుచరులు), చంద్రకాంత (చపల, చంప అనుచరులు) వీరోచితమైన కథ. వారు ఒక నిధిని ఛేదించడం కథ సారాంశం. ఆ తరవాత ఎనిమిది భాగాలు ఆ చంద్రకాంత సంతతి అయిన ఇంద్రజీత్ సింహుడు, ఆనంద సింహుడు కథలు. వారి స్నేహితులు భైరవ సింహుడు, తారా సింహుడు. ఈ నవల వ్రాసినది బెంగాళి రచయిత 'భోలానాథ్ ' . 'గోరా ' నవల రాసినప్పుడు రవీంద్రనాథ్ టాగోర్ ఆ నవలలో నాయకుడి తెలివితేటలని వర్ణిస్తూ ఆ యువకుడు 'భోలానాథ్ ' అంత తెలివైనవాడు అని భోలానాథ్ ని కీర్తించాడు. ఆ కథలో ఎన్నో పాత్రలు ఉన్నాయి, ప్రతీ పాత్ర ముఖ్యమైనదే! చదివిన వాళ్ళము ఒకవేళ ఆ పాత్ర గురించి మరచిపోతే రచయితే గుర్తు తెచ్చేవారు ( "ఫలాన చోట ఆ పాత్ర వచ్చింది మీకు గుర్తుంది కదా అని) . ఈ నవలని తెలుగులో అనువదించినవారు బొందలపాటి శివరామకృష్ణయ్య, శకుంతల గార్లు.
అప్పుడు ఆ కథ చదువుతున్నప్పుడు ఏదో లోకంలో విహరించేదాన్ని. నేనే కాదు మా ఇంట్లో ఈ కథ ఎవరు చదివినా ఆ మాయమయి 'మాయ ' లో ఉండేవాళ్ళము. భోజనానికి రాకుండా పొలానికి వెళ్ళి మా అత్తయ్యలు, బాబయ్యలు ఈ కథ చదువుతూ ఉంటే మా చినమామ్మ గారు ఈ పుస్తకం ఇచ్చినందుకు నా నాన్న గారిని తిట్టేవారు. ఆ నవలలో 'దేవ్ ఘడ్ ' 'విజయ్ ఘడ్ ' నగరాల వర్ణన చదివినప్పుడు, ముఖ్య కథానాయిక అయిన 'కమిలిని /లాడిలి ' పరాక్రమము అందం చదివినప్పుడు రొమాంచితమైపోయేవాళ్ళము. ఒకసారి అనుకున్నాము కూడా "ఈ నవల సినిమా తీస్తే ఎలా ఉంటుంది " అని. మళ్ళీ మేమే అనుకున్నాము " అంత గొప్ప నవల సినిమా తీయగలరా? అంత సాహసం చేయడం చాలా కష్టం " అని.
కానీ ఈ మధ్య 'బాహుబలి " లో అనూష్క విలు విద్య, మాహిష్మతి సామ్రాజ్యం చూపించిన తీరు చూశాక మాయామయి గుర్తుకొచ్చింది. ఆ సినిమాలోని యుద్ధ నైపుణ్యాన్ని చూపించిన తీరు అవన్నీ మాయామయిలో వర్ణించినవే! రాజమౌళి గారి ఈ సినిమాకి స్ఫూర్తి ఏదైనా కావొచ్చు... కానీ మా 'మాయా మయి " మా కళ్ళకు చాలా ఏళ్ళ తరవాత కనిపించింది.
